Dziewczyny z pasją do koszykówki: Joanna Konstanty

15.03.2023

Łukasz Łukaszewski

To trzeci odcinek cyklu "Dziewczyny z pasją do koszykówki". Prezentujemy sylwetkę osoby, która kilkukrotnie zbliżała się do koszykówki, ale związała się z nią na stałe dopiero w trakcie swojej pracy zawodowej. Oto Joanna Konstanty - czyli jedna z trenerek najmłodszych dzieci w szkółce Basketboom.pl.

Historia Joanny Konstanty:

Moja droga do ostatecznego związania się z koszykówką była bardzo długa. Może zacznę od tego, że nigdy nie byłam zawodniczką. Mimo to pasji do koszykówki mi nie brakuje. Chociaż nigdy nie pojawiłam się w klubie, to koszykówka „przewija się” w moim życiu przez cały czas od najmłodszych lat. Dla mnie normą było to, że mój tata gościł na sali z „kumplami od grania” raz na kilka dni. Wręcz dziwiło mnie to, że ojcowie moich koleżanek tego nie robili. Niestety, tylko raz na jakiś czas udało mi się go namówić, aby zabrał mnie ze sobą. Wtedy mogłam popatrzeć i podjąć próby dorzucenia do bardzo wysokiego wtedy kosza. Potem swoją miłością do koszykówki dzielił się ze mną mój starszy brat. Po powrocie z treningów w klubie „ciągnął” mnie na pobliskie boisko szkolne i ćwiczył to, czego wcześniej uczył go trener. Chociaż moja rola sprowadzała się głównie do bycia „pachołkiem do ominięcia” to czasami dał mi rzucić do kosza, a z czasem nawet uczył elementów technicznych.

W tym samym czasie rozwijała się we mnie też miłość do koszykówki z perspektywy kibica. Już jako 8latka bacznie śledziłam poczynania zawodników AZSu Elany Toruń. Mimo wielkiego zamiłowania do koszykówki, w moim sercu wyrosła również wielka miłość do pływania. Jak u większości dzieci w tamtym czasie zaczęło się od skrzywienia kręgosłupa. Lekarz zalecił mi chodzenie na basen. I tak już zostało. Chodziło o moje zdrowie - dlatego rodzice zaprowadzili mnie na pływalnie. Jednak kiedy chciałam żeby zapisali mnie na basket to postanowili nauczyć mnie samodzielności: kazali znaleźć klub i iść na trening. Jako, że nie była przebojowym dzieckiem i bałam się iść sama na pierwszy trening to nie poszłam. Koszykówka pojawiła się w moim życiu na nowo, gdy zrodził się pomysł podjęcia studiów na AWFie. Oprócz egzaminu z pływania trzeba było wybrać jeszcze jedną dyscyplinę- dla mnie ten wybór był oczywisty. Żeby się lepiej przygotować podjęłam współpracę ze „świeżo emerytowaną” toruńską koszykarką. Godziny treningowe spędzone razem na sali, były dla mnie czymś niesamowitym, a zdobyta wiedza i umiejętności jeszcze bardziej pobudziły miłość do basketu.

Po skończeniu studiów ze specjalizacją „trener pływania” trafiłam do pracy w szkole z.... koszykarskimi oddziałami sportowymi. I tak otrzymałam kolejną szansę pobycia w koszykarskim „sosie”. Dzięki temu również poznałam Katarzynę Maksel- Żytko, a koszykówka weszła do mojego życia na dobre. Kasia przekonała mnie do współpracy przy projekcie, który od wielu lat tworzy - koszykówki dla maluchów w wieku 2-6 lat. Okazało się to strzałem w dziesiątkę i jedną z największych miłości mojego życia. Zdobyłam uprawnienia trenerskie i łącząc zdobytą na kursach wiedzę z doświadczeniem wieloletniej pracy z dziećmi oraz kreatywnością w tworzeniu nowych ćwiczeń, już od kilku lat z powodzeniem wprowadzam „maluchy” w tajniki koszykówki. Nasze oryginalne, autorskie pomysły na zabawy i ćwiczenia sprawiają, że najmłodsi bawiąc się zdobywają podstawowe umiejętności techniczne z wielkim uśmiechem na ustach. Oczywiście w przypadku najmłodszych duży nacisk kładziemy na współpracę z rodzicami i innymi dziećmi, dzięki temu pomagamy budować relacje i jednocześnie łagodnie wchodzić w świat gier zespołowych. Mam nadzieję, że dzięki naszej pracy młodzi ludzie, „uzbrojeni” w podstawy basketu, nie będą bali się pójść na pierwszy trening do klubu, tak, jak kiedyś ja.